این مقاله درباره رستم فرخزاد و نامه او به سعد وقاص است که در شاهنامه آمده است و من خواندن آن را به همه دوستداران تاریخ توصیه میکنیم
ویژگی اصلی مقاله منصفانه بودن آن است که در آخر آن هم نوشته شده است
نکتهی دوم این است: آنچه من در این گفتار آوردم نه از سر شیفتگی به پادشاهی ایران پیش از اسلام، نه از سر بیمهری یا ستیز نسبت به دوران تاریخی پس از آن، یعنی دوران اسلامی است. این هر دو دوران، به نظر من، از مبانی ِ سازندهی ذهنیت و بینش و منش ما ایرانیاناند. به هیچیک از این دو دوران نباید به دیدهی تحقیر نگریست، همچنانکه به هیچیک نباید چنان بالید و بها داد که گویی نمودار محض حقیقت بودهاند. باید در هر دو دوران به دیدهی تحقیق ِ هر چه بیشتر و ژرفتر نگاه کرد تا مگر خود را بهتر بشناسیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر